ความแตกต่างหลักๆระหว่างการใช้คำว่า “so” กับ “too” และ “either” กับ “neither” นั่นก็คือ “so” กับ “too” จะใช้ในประโยคบอกเล่า ในขณะที่ “either” กับ “neither” จะใช้กับประโยคปฏิเสธ
Let’s start with “so” and “too”. “So” and “too” are used when we agree to positive sentences and remember to take note of the word order. Examples,
เราลองมาดูการใช้คำว่า “so” กับ “too” กันดีกว่า ทั้ง “so” และ “too” จะใช้เมื่อเราเห็นด้วยกับประโยคบอกเล่านั้นๆ และควรจำการเรียงลำดับคำให้ถูกต้องด้วย ตัวอย่างเช่น
อัลเบิร์ตมีปัญหา ปีเตอร์ก็มีปัญหาด้วยเหมือนกัน หรือ ปีเตอร์ก็มี
What have you noticed with these examples? Well.
คุณสังเกตอะไรได้จากตัวอย่างเหล่านี้ เอาล่ะ ลองมาดูกันเลย
“Too” comes at the end of the sentence right after the auxiliary verb. While “so” comes at the start of the sentence before the auxiliary verb. Remember to use the correct auxiliary verb when you use “too” and “so”. If the speaker uses a modal then uses also modal if uses a “be” verb, uses a “be” verb. If uses an action verb and make sure that you use the correct
- Lily likes ice-cream. Clara does too. Or So does Clara.
ลิลลี่ชอบกินไอศกรีม คลาร่าก็ชอบด้วยเหมือนกัน หรือ คลาร่าก็ชอบด้วย
- Her sister can swim. My sister can too. Or So can my sister.
น้องสาวของเธอว่ายน้ำเป็น น้องสาวของฉันก็ว่ายน้ำเป็นเหมือนกัน หรือ น้องสาวของฉันก็ด้วย
- Jason is very polite. Fred is too. Or So is Fred.
เจสันเป็นคนที่สุภาพมากๆ เฟรดก็สุภาพด้วยเช่นกัน หรือ เฟรดก็ด้วย
- Albert has a problem. Peter has too. Or So has Peter.tense of the verb as well. Let’s try to look at some of the examples one more time.
คำว่า “too” จะวางไว้ท้ายประโยค หลังกริยาช่วยเสมอ ในขณะที่ คำว่า “so” จะวางไว้หน้าประโยค หลังกริยาช่วยเสมอ เพื่อนๆควรจำวิธีการใช้กริยาช่วยให้ถูกต้องเมื่อจะใช้คำว่า “too” กับ “so” ถ้าผู้พูดใช้กริยาพิเศษในประโยคแต่แรก เวลาตอบก็ต้องใช้กริยาพิเศษตัวนั้นตอบ อย่างเช่น Verb to be (is, am, are, was, were) และรวมถึงกริยาแสดงอาการด้วย และต้องมั่นใจว่าเลือกใช้กริยานั้นๆได้ถูกต้องตามหลักแกรมม่า
